Mijn favoriete recepten voor doordeweeks + pinsa met burrata, pittige salami en aubergine
en ouderwetse rabarbercompote
Ik ben Liselotte Legebeke, culinair schrijver en receptontwikkelaar voor onder andere JAN Magazine. In mijn nieuwsbrief Lekkers van Lies deel ik elke twee weken afwisselend mijn favoriete hotspots in een stad of streek waar ik ben geweest, mijn ultieme tips op eet- en drinkgebied, wat ik die week at, de nieuwste trends en elke keer een nieuw recept.
Ps. volg je mij al op Instagram? Daar deel ik ook regelmatig nog vaker tips, recepten en meer.
Deze week schrijf ik mijn nieuwsbrief vanuit het immer schone Neumagen-Dhron, een klein Duits dorpje aan de Moezel waar ook ik tot voor deze vakantie nog nooit van had gehoord. We zijn er met z’n drietjes even tussenuit om bij te komen van onder andere drukte op werk en de huizentocht. Dat betekent helaas ook dat we de huizen waar ik vorige keer over schreef niet hebben gekregen. Ontzettend jammer, want we zaten er deze keer écht heel dichtbij. Maar goed, zo gaat dat nu eenmaal en we zoeken volgende week gewoon weer lekker door.
Ondertussen doe ik me tegoed aan schnitzels, zuurdesembrood (zijn ze hier ook gek op), taartjes en meer, en genieten we van de rust in deze prachtige groene regio. Of er veel te doen is? Nope, maar dat is ook precies waar we naar op zoek waren.
In deze nieuwsbrief vertel ik je over mijn favoriete recepten voor doordeweeks, van een van mijn lievelingspasta’s met broccoli, ansjovis en burrata (ook lekker zonder pasta) tot een bowl met rijst, misozalm en (weer) geroosterde broccoli en meer. Allemaal kosten ze niet veel moeite om te maken en voor de meesten geldt: de oven is je beste vriend, ook - of misschien wel juist - doordeweeks. Daarnaast tip ik een lekker recept voor pinsa (een soort pizza-meets-focaccia) met burrata, pittige salami en aubergine en vertel ik ook hoe je zelf heel makkelijk ouderwetse rabarbercompote maakt.
Mijn favoriete recepten voor doordeweeks
Een paar nieuwsbrieven geleden vertelde ik over een van mijn grootste hobby’s: boodschappen doen. Ik heb er werkelijk al-tijd zin in en struin het liefst dagelijks uren door de supermarkt. Dat is op vakantie niet anders, sterker nog: morgen ga ik als ‘uitje’ met mezelf naar ‘de grote supermarkt’ (Edeka E-center, voor kenners en vakantiegangers in Duitsland) en de Demeterhof (volgens mij de Duitse versie van Odin).
Wat ik net zo graag doe, maar waar ik inmiddels lang niet altijd meer evenveel energie voor heb, is koken. Ik denk dat ik niets leuker vind dan lekker rommelen in de koken, hier en daar wat snijden, hakken, fruiten en bakken en tot slot een gerecht zie, ruik en voel samenkomen. Dat is echt iets magisch’, zéker als het resultaat is waar je op had gehoopt.
Hoewel ik vaak nieuwe recepten probeer (zelf bedacht of van anderen, bijvoorbeeld via New York Times Cooking), zijn er een paar gerechten die in de roulatie zijn gekomen. Niet op de manier van ‘op maandag eten we altijd spinazie met aardappels en op dinsdag altijd pasta bolognese’ (als dat ooit gebeurt ben ik rijp voor de kist - sorry voor wie dat wel fijn is, maar dat is echt mijn grootste nachtmerrie), maar meer in de trant van ‘wat zal ik maken? Ik heb weinig inspiratie, dus ik kies voor …’. Dit zijn gerechten waar ik eigenlijk altijd wel zin in heb, waarvan ik de meeste ingrediënten standaard in huis heb en die altijd uitpakken zoals bedoeld. Gewoon f*cking lekker.
Disclaimer: ik zeg niet dat deze gerechten in een kwartier op tafel staan en met maar 3 ingrediënten te maken zijn. Ik vind ze zelf gewoon heel lekker, ze zijn niet moeilijk te maken en vaak hoef je er weinig moeite in te steken (maar verwar moeite niet met tijd).
Broccolipasta met ansjovis en burrata: er zijn weinig groenten die ik ZO lekker vind als broccoli. Sinds ik jaren geleden ontdekte dat je broccoli kunt roosteren (in kleine roosjes met olijfolie en zout 15 minuten op 225 graden - works every time), ben ik om. Gebruik hiervoor dit recept en kook ondertussen de pasta (bijv. fusili of orecchiette) beetgaar. Voeg toe aan de pan met de broccoli en ansjovis, samen met een scheutje pastawater. Kort meegaren en serveren met de burrata. Zó lekker, ook als je geen ansjovisfan bent.
Tip: wist je dat alle groene groenten lekker smaken in combinatie met tomaat? Probeer het maar eens, als je niet zo’n fan bent.
Mijn versie van Turkish eggs: dit gerecht kan ik in de ochtend, middag en avond eten. Het is simpel, snel gemaakt, verzadigend en ideaal om restjes bij te eten. Serveer de çilbir met een simpele tomaat-komkommersalade of restjes groenten die je nog in huis hebt.
Pasta alla norma uit Ottolenghi Simpel: never change a winning team en dat geldt 100% voor de pasta alla norma uit Ottolenghi Simpel. Lord, wat is dit een toprecept! Net als eigenlijk al zijn recepten, zeker uit Simpel. Zo lekker en gewoon al-tijd goed. Recept staat dus in het boek en kun je ook online vinden.
Pasta met cavolonerosaus: dit recept bedacht ik ooit naar aanleiding van een recept uit een boek van Jamie Oliver (ik dacht 5 Ingredients) en hier mag je me oprecht voor wakker maken. Fruit je twee grof gehakte tenen knoflook in een scheut extra vierge olijfolie, eventueel met een paar ansjovis. Voeg zodra de knoflook zacht is een bos in grof gesneden cavolo nero toe en bak kort mee met een deksel op de pan. Kook ondertussen spaghetti of (mezze) rigatoni in een pan met ruim (!) gezouten (!) water beetgaar. Doe de cavolo nero en knoflook samen met een hand geraspte Parmezaan kaas en een klein kopje pastawater in een keukenmachine of blender. Blend glad en voeg naar smaak zout, peper en citroenrasp + sap toe. Pasta afgieten, pasta terug in de pan, saus erbij, scheut extra vierge olijfolie erbij en serveren met meer Parmezaan en chili flakes.
Japanse rijstbowl met misozalm en broccoli: gaan we weer met de broccoli, maar dit keer in een Japans-inspired-bowl. Ik heb inmiddels standaard de misozalm van Hokkai via Crisp in mijn vriezer, maar je kunt de misomarinade ook zelf maken (dit recept van Culinessa is top). Rooster de broccoli zoals hierboven beschreven, kook rondkorrelige rijst volgens de bereidingswijze op de verpakking (die van Hokkai via Crisp is DE BOM) en gaar de misozalm ongeveer 8 minuten in een oven op 225 graden. Schep de rijst in kommen en top met de broccoli, zalm, (wasabi)mayo, bosui en furikake.
Verder zijn ook altijd goed: mijn gnocchi met doperwetenpesto en burrata, risotto uit de oven, ribollita van Mark Bittman, spaghetti AOP, orzo/riso met geroosterde groenten en feta (bijv deze, maar dan met orzo), soep met brood, de enchilada’s die ik als kind regelmatig at, kant-en-klare noodles met de biang-biangdressing van Emma de Thouars en bok choi, en de 30 minute black pepper tofu van Dishing Out Health.
Pinsa (pizza-meets-focaccia) met burrata, pittige salami en aubergine
Het is een uit Rome afkomstig platbrood wat het best valt te omschrijven als een liefdesbaby tussen de klassieke Napolitaanse pizza en een focaccia, maar dan net wat luchtiger. Door het gebruik van onder andere rijstmeel wordt het deeg namelijk luchtiger, waardoor een pinsa ook ideaal is voor bij de borrel.
De afgelopen jaren zag ik ze steeds vaker voorbij komen, zowel in Rome zelf als in de supermarkt. Zo verkocht Albert Heijn ze een tijdje in het versvak van eigen merk en kreeg ik vorige week een pakketje opgestuurd van Bertolli (#gekregen*) en Revue de Lot met daarin kant-en-klare pinsabodems. Je hoeft ze alleen nog een paar minuten te bakken in de oven, beleggen met een handjevol ingrediënten en klaar ben je.
*Ik krijg niet betaald om Bertolli te noemen, dit is mijn eigen keuze en doe ik alleen omdat ik achter de producten die ik noem sta. Dit geldt voor al mijn content, geschreven of gefotografeerd. Als iets wel gesponsord is, vermeld ik dat er altijd bij.
Ouderwetse rabarbercompote met sinaasappel en aardbei
Zodra de lange groen-roze rabarberstengels in zicht komen slaak ik een inwendige gil van plezier. Ik ben gek op alles met rabarber, maar vooral een ouderwetse rabarbercompote kan ik niet weerstaan. Ik probeer elk jaar weer variaties, zoals dit jaar de hartige rabarber-uicompote van Yvette van Boven uit de Volkskrant, maar niets tipt voor mij aan de klassieker. Zelf maken? Ik schreef mijn recept (of nouja, bereidingswijze) voor je uit:
Vond je het leuk?
Dat was ‘m weer! Ik hoop dat je het leuk vond om te lezen en er natuurlijk ook iets aan hebt. Voor nu of over een tijdje, dat maakt niet uit. Omdat het maken van deze nieuwsbrief nieuw voor mij is, ben ik heel benieuwd: wat vind jij fijn om te lezen? Tot over twee weken!